زیره

ویژگی های گیاه شناسی زیره
گیاهی علفی، یک ساله، بی کرک و متعلق به خانواده چتریان است.ساقه آن راست ونخی شکل است و برگهای بریده بریده ای به رنگ سبز دارد.
قسمت های دارویی این گیاه میوه آن است و به ندرت از ریشه گیاه هم استفاده می شود.

اثر زیره بر روی سیستم گوارش
معده را تقویت می کند، سوء هاضمه را درمان می کند و ترشی غذا در معده را برطرف می کند.ضد نفخ است لذا همراه غذاهایی که نفاخند مانند حبوبات مصرف می شود.
جویدن چند دانه زیره سبز بوی سیر را از بین می برد.
خوردن مخلوط زیره سبز همراه سرکه و آب قبل از غذا موجب تحریک اشتها می شود و کبد را تقویت می کند.
آب دم کرده ریشه زیره گاز معده و روده را برطرف می کند و دردهای معده را تسکین میدهد.
برای از بین رفتن انگلهای معده، زیره را بکوبید و با آب کرفس مخلوط کنید و بخورید.
اگر با نمک ساییده شود و خورده شود باعث قطع سیلان رطوبتهای معده می شود.
خوردن دانه زیره قابض و خشک کننده است مخصوصا زیره کرمانی که قبضش بیشتر از زیره سبز است ولی آشامیدن عصاره زیره بیابانی با ماء العسل شکم را روان می سازد.

اثر بر اندام تنفسی
دم کرده زیره برای رفع برونشیت مؤثر است و برای دم کردن ۵ گرم زیره را در یک لیتر آب جوش ریخته و به مدت چند دقیقه بگذارید دم بکشد.
نکته: زیره برای افرادی که ناراحتی های ریوی دارند مضر است ولی اگر با کتیرا خورده شود بی ضرر است.
برای بند آمدن خونریزی بینی میتوانید زیره را بسایید و با سرکه قاطی کنید و ببویید یا این که فتیله آلاینده به زیره را در سوراخ بینی کنید.

اثر بر دندان
اگر گرد زیره را داخل حفره دندان کشیده شده بریزید از خون ریزی آن جلوگیری می شود.
دم کرده زیره برای تسکین دندان درد مفید است که به این منظورباید دهان را با آن شستشو دهید.
برای درمان قطره قطره ادرار کردن اگر زیره را تفت داده و سرخ کنید و با آب بخورید مؤثر است.
زیره سیاه جزء مواد خوراکی که کاهش دهنده چربی خون و کلسترول است یاد شده است.
از زیره برای درمان غلبه بلغم استفاده می شود.