پرتقال با نام علمی Citrus sinensis (L.) Obseck، در کتاب مخزن الادویه، «كَونلَه» نام دارد، و طبيعت آن در درجۀ دوم سرد و تر دانسته شده است.
با این حال می توان گفت که پرتقال شیرین به اعتدال بسیار نزدیک است و مصرف متوسط آن در سردمزاجان زیان آور نیست.
عملکردهای دارویی پرتقال بنا بر متون طبی حکما:
پرتقال برای تقویت قلب گرم، و کاهش اثرات خشم و اندوه بر قلب سودمند است.
پرتقال برای کاهش اثرات گرمی خون و صفرا بر بدن مفید است.
پرتقال تسکین دهندۀ تشنگي است و در مواردی که معده و كبد به سوءمزاج گرم دچار باشند سودمند است.
پرتقال دفع ادرار را افزایش می دهد.
پوست پرتقال مقوي معده است، و کسانی که دچار نفخ و آروغ و زیادی بزاق هستند می توانند مربای عسلی پوست پرتقال را به عنوان غذادارویی سودمند، هم در وعده صبحانه و هم مابین وعده های غذا استفاده کنند.
پرتقال ترش:
پرتقال ترش سرد و خشک بشمار می رود.
پرتقال ترش میل جنسی را کاهش می دهد؛ بنابراین در گرم مزاجانی که میل جنسی شدید دارند می تواند سودمند باشد.
مصرف زیاد پرتقال ترش برای اندامهای عصبی بدن (مغز، دهانۀ معده، عصبهای محیطی، و…) بویژه در افراد با مزاج سرد و خشک زیان آور است.