ماهی تیلاپیا از نمونه آبزیانی است که در طول سالهای اخیر با تبلیغات بسیار وارد بازار پروتئینی کشور شده و با وجود مخالفت صریح سازمان محیط زیست مبنی بر پرورش و حضور آن در زیست بومی آبی کشور،همچنان اقدامی جدی برای منع پرورش آن عملیاتی نشده است.
علیرغم مخالفت صریح سازمان حفاظت از محیط زیست،دستگاه های مربوطه منعی برای جلوگیری از ورود تیلاپیا، این میهمان ناخوانده در زیست بوم آبی کشور،ایجاد نکرده است و حتی تمام قد حمایت هایی از ورود این نوع خاص از ماهی مشاهده می شود که آخرین نمونه آن در اظهارات نماینده موسسه تحقیقاتی علوم شیلاتی در نشست هم اندیشی چالش ها و فرصت های پرورش ماهی تیلاپیا ظهور و بروز پیدا کرد.
خوب است بدانید گزارشات منتشره از سوی اتحادیه جهانی حفاظت از طبیعت(IUCN)نیز از تیلاپیا به عنوان یکی از ۱۰۰ گونه مهاجم یاد کرده که مسبب معضلاتی جدی برای طبیعت آبزی است.
به اعتقاد کارشناسان محیط زیست،در صورتی که ماهی مذکور به دریاچه های پشت سدها راه پیدا کند با کاهش آب سد و تلف شدن این گونه آبزی،آب شرب کشور نیز با تهدیدی جدی مواجه می شود؛ رخدادی که در استرالیا تجربه شده است.
آیا تجربه شانه دار مهاجم در دریاچه خزر تکرار می شود؟
برخی دیگر از کارشناسان معتقد هستند حضور تیلاپیا در زیست بوم آبی کشور می تواند تجربه تلخ شانه دار مهاجم در خزر را تکرار کند که مخاطرات آن،صیادان ماهی کیلکا را به خاک سیاه نشاند.
به اعتقاد برخی از صاحب نظران ، این ماهی(تیلاپیا)بر روی کیفیت آب نیز اثر منفی می گذارد و به همین دلیل وزارت نیرو نیز صریحا،مخالفت خود را از حضور این ماهی در سد های کشور اعلام کرده است.
می طلبد در چنین شرایطی که تذکرات هشدار آمیز بسیاری از سوی کارشناسان در خصوص حضور و وجود این نوع خاص از آبزیان در زیست بوم های آبی کشور به گوش می رسد،مطالعات و ارزیابی های کارشناسی در خصوص ریسک ورود این آبزی در دستور کار قرار گیرد،پیش از آنکه برای این میهمان ناخوانده هزینه های سنگینی و شاید جبران ناپذیری را به عرصه زیست محیطی کشور وارد کند.