هر چند عموم تابستان را از شروع تیر تا پایان شهریور می دانند اما از نظر طب سنتی ایران، تابستان مدتی از سال است که در آن هوا گرم است و مردم محتاج به خنک کردن هوا هستند.
تابستان مزاجی گرم و خشک دارد البته این توصیف تنها در هندوستان و نواحی ساحلی تابستان گرم و تر است.
هوای گرم و خشک تابستان باعث از بین رفتن رطوبت و باعث افزایش امراض گرم و خشک مثل تب ها میشود؛ به ویژه اگر فرد جوان باشد.
مزاج جوانان گرم و خشک است و اگر فعالیت بیش از حد داشته باشند رطوبت از بین میرود همچنین زندگی در منطقه گرم و خشک احتمال ابتلا شدن به این دسته از بیماری ها را افزایش میدهد.
البته گرم و خشک بودن هوا در افراد مسن که مزاجی سرد تر دارند،باعث کاهش مشکلات می شود، به خصوص امراض سرد تر مثل بیماری های روماتیسمی و انواع ورم ها در تابستان کمتر رخ میدهند.
اطبا برای حفظ تندرستی در این فصل چند توصیه دارند :
1) پاکسازی بدن
الف)اگر می تواند به راحتی قی کند، مکرر قی کند چون در تابستان حرارت غالب است و حرارت تمایل به سطح دارد، حرارت در عمق بدن کم میشود پس قوه هاضمه تضعیف میشود در نتیجه خالی کردن خلط های باقی مانده ضروری است.
ب)اگر قی مسیر نباشد، می توان از ملین هایی مثل آبمیوه استفاده کرد.
ج)حتی المقدور فصد صورت نگیرد و اگر لازم شد، حجامت و در حد اعتدال باشد.
2) تغذیه
در تابستان کمتر بخورید و بیاشامید. غذا ها و آشامیدنی ها در تابستان باید خنک باشند و همانطور که ذکر شد، قوه هاضمه در این فصل تضعیف میشود، پس باید از غذایی استفاده کرد که راحت هضم می شوند.
مصرف این میوه ها و شربت ها در تابستان توصیه شده است میوه های میخوش مثل : گیلاس، آلو و آلوچه، خربزه، هندوانه، شیرخشت، هلیله زرد، شربت ریواس، آب میوه ها، سکنجبین و شربت لیمو.
3) فعالیت بدنی
الف)ورزش هم باعث افزایش گرما و کاهش رطوبت می شود،پس باید کمتر ورزش و دقت بیشتری را به استراحت در هوای خنک و کنار آب روان اختصاص داد
ب)در فصل تابستان سفر به منطقی که هوای خنک و مرطوب دارند به ویژه در افرادی که خود مزاج گرم و خشک دارند بسیار مفید است به علاوه سیر و سفر در هوای گرم می تواند بسیار مضر باشد بهتر است در چنین مواردی فرد خود را از گرما و آفتاب بپوشاند.