به علت آنکه قبل از افطار بدن ساعاتی طولانی گرسنه بوده است و مقدار ذخائر قندخون بدن که تنها غذای اختصاصی سیستم مغز و اعصاب است کاهش یافته، بنابراین باید دروهله اول قندخون افزایش یابد .بهتر است افطاربا یک استکان شیر گرم، عسل و خرما شروع شود.
در مقایسه خرما و عسل با شیرینی های مرسوم در افطارمثل زولبیا و بامیه می توان گفت که ارزش غذائی خرما و عسل بسیار بالاتر از آنهاست. زیرا علاوه بر مواد قندی طبیعی که دارند، حاوی انواع ویتامین های مختلف و مواد معدنی مورد نیاز بدن هستند.
خطرات آلودگی شیمیایی زولبیا و بامیه به خصوص در زمان غوطه ورشدن آنها در روغن معمولا از کنترل ما خارج است. باید توجه داشت که مصرف بیش از حد شیرینی ها حتی خرما و عسل هم در افطار توصیه نمی شود. شیرینی اضافی در بدن تبدیل به چربی می شود و ممکن است خطر چاقی و افزایش وزن را داشته باشد.
مصرف حلیم در افطار به شرط نداشتن نمک صنعتی و یا چربی زیاد و در حد اعتدال اشکالی ندارد.مصرف آش و سوپ های تند و پرادویه در افطار ممکن است اثرات سوء بر دستگاه گوارش داشته باشد و توصیه نمی شود.
کم آبی بدن موجب تاثیر منفی در کلیه ها و احتمال عفونت و سنگ سازی می شود، بنابراین مصرف مایعات بین افطار و سحرتوصیه می شود. توجه بفرمایید که مایعات فقط آب آشامیدنی نیست.
انواع سبزی ها و میوه ها مثل هندوانه، خربزه، خیار و یا چای های گیاهی کمرنگ، شیر محلی سالم و سوپ حاوی مقدار آب بسیار بالایی هستند
غذای افطار باید هضم و جذب آسانی داشته باشد تا به هنگام وعده سحر، بدن برای دریافت وعده جدید آماده باشد. برای این منظور، انواع آش ها، هلیم ها، فرنی ها و … غذاهای مناسبی هستند.
میتوانید از حریره بادام که با آرد برنج تهیه و با عسل یا شیره انگور یا شیره خرما شیرین شده باشد و نیز نان و پنیر به مقدار کم به همراه سبزی خوردن و مغز گردو و چند عدد خرما و یا یک خوشه انگور رسیده و شیرین استفاده شود.