نامهاى ديگر: ريباس- ريباش- ريواج- ريباج- فيلگوش- ريوند- يعميضا-
مشخصات: گياهى است چندساله با ساقهاى بلند تا يك متر و بيشتر. برگهاى آن بزرگ و پهن و پنجهاى با كنارههاى دندانهدار كه به صورت مجتمع در قسمت قاعده گياه قرار دارند، دمبرگها دراز و گوشتى و قرمز ارغوانى به پهنى چند سانتىمتر و به قطر 2- 1 سانتىمتر و قسمت تحتانى آن متّصل به ريشه گياه سفيد و كمى بنفش است، مغز آن سفيد با طعم گس و ترش و آبدار مىباشد، ساقههاى موّلد گل از درون انبوه برگها خارجشده و ممكن است به دو تا سه مرهم برسد. در قسمت فوقانى محور ساقهها گلهاى خوشهاى به رنگ سبز مايل به زرد يا مايل به قرمز ظاهر مىشود.
ساقه زير زمينى متورم و ضخيمى دارد.
ساقه ريواس
طبيعت آن: سرد و خشك است.
خواص درمانى:
آن را بخوريد. خنك و مليّن و ملطّف است، مقوى معده و احشا و جگر گرم مىباشد، مسكّن حدّت خون است و آن را صاف مىكند، قاطع قى صفراوى است، عطش را تسكين مىدهد، ضدّ انگل است، اشتها را تحريك مىكند، مستى و خمارى را برطرف مىسازد، خفقان و وسواس و طاعون و بواسير را درمان مىكند.
در دهان گرفتن آب آن سلامت دندانها را حفظ مىكند.
آب برگ آن را بر سر بماليد. تكرار آن از سفيد شدن جلوگيرى مىكند.
آب آن را با آرد جو مخلوط كرده و ضماد نماييد. جوشهاى قرمز پوست را برطرف مىسازد، باد سرخ را درمان مىكند.
چند عدد ساقه ريواس را پس از شكستن كامل بيست دقيقه بجوشانيد بعد به مدت سه روز و هر روز يك ساعت ضماد كنيد. زخم قانقاريا را درمان مىكند.
مصلح آن: عسل مىباشد.